رب گوجه فرنگی چیست؟
گوجه فرنگی به طور گسترده ای به عنوان یک ماده اصلی در غذاهای مختلف در سراسر جهان در نظر گرفته می شود. جای تعجب نیست که رب گوجه فرنگی، شکل غلیظ گوجه فرنگی، به عنوان یک ماده ضروری در بسیاری از غذاها نیز عمل می کند. این مقاله ویژگی‌ها، فرآیند تولید، کاربردهای آشپزی، ارزش غذایی و نکات نگهداری گوجه‌فرنگی و رب گوجه‌فرنگی را بررسی می‌کند.
خواص گوجه فرنگی:
گوجه فرنگی میوه ای پر جنب و جوش و چاق است که در اشکال، اندازه ها و رنگ های مختلف از جمله قرمز، زرد، سبز و حتی بنفش وجود دارد. گوشت آبدار آنها سرشار از قندهای طبیعی، اسیدها و طیف وسیعی از ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری است. مشخصات طعم گوجه فرنگی بسته به نوع و سطح رسیدگی می تواند از شیرین تا تند متغیر باشد.
فرآیند تولید رب گوجه فرنگی:
رب گوجه فرنگی شکل تغلیظ شده گوجه فرنگی است که با برداشتن دانه و پوست و سپس پختن و کاهش محتوای مایع میوه به دست می آید. گوجه‌فرنگی‌ها ابتدا برداشت و دسته‌بندی می‌شوند و اطمینان حاصل می‌شود که فقط از گوجه‌فرنگی رسیده و باکیفیت استفاده می‌شود. پس از شستن و بلانچ کردن، گوجه‌فرنگی‌ها خرد یا پوره می‌شوند و به دنبال آن فرآیند پخت آهسته برای تبخیر رطوبت اضافی انجام می‌شود. سپس خمیر غلیظ و غلیظ به دست آمده صاف و بسته بندی می شود.
کاربردهای آشپزی:
گوجه فرنگی و رب گوجه فرنگی مواد بسیار متنوعی هستند که در آشپزی های بی شماری مورد استفاده قرار می گیرند. گوجه فرنگی تازه اغلب در سالاد، ساندویچ، غذاهای پاستا، سس و سالسا میل می شود. رب گوجه فرنگی با طعم غلیظی که دارد، برای تقویت طعم و رنگ سوپ، خورش، کاری، سس و سس پیتزا بسیار مفید است. به عنوان یک ماده اولیه برای بسیاری از غذاهای نمادین مانند سس بولونی، فلفل قرمز و سس مارینارا استفاده می شود.
ارزش غذایی:
هم گوجه فرنگی و هم رب گوجه فرنگی فواید زیادی برای سلامتی دارند. گوجه فرنگی منبع عالی ویتامین های A، C و K و همچنین پتاسیم و فیبر غذایی است. آنها همچنین حاوی لیکوپن هستند، یک آنتی اکسیدان قوی که به دلیل نقش بالقوه خود در کاهش خطر بیماری های مزمن شناخته شده است. رب گوجه فرنگی به عنوان یک فرم غلیظ حاوی سطوح بالاتر لیکوپن در مقایسه با گوجه فرنگی تازه است. علاوه بر این، فرآیند پخت گوجه‌فرنگی، مانند رب گوجه‌فرنگی، به آزادسازی لیکوپن بیشتر کمک می‌کند و آن را در دسترس زیستی‌تر بدن قرار می‌دهد.
نکات ذخیره سازی:
گوجه فرنگی تازه بهتر است در دمای اتاق با ساقه بالا و دور از نور مستقیم خورشید نگهداری شود. برای افزایش ماندگاری آنها، آنها را از میوه های اتیلن زا مانند سیب و موز دور نگه دارید. از طرف دیگر رب گوجه فرنگی را می توان پس از باز کردن به راحتی در یخچال نگهداری کرد. بهتر است برای جلوگیری از فساد آن را به ظرف دربسته منتقل کنید.
رب گوجه‌فرنگی یا رب بادنجان‌رومی خمیری غلیظ است که در آشپزی در آن استفاده می‌شود. برای درست کردن رب گوجه‌فرنگی بعد از گرفتن دانه‌ها و پوست گوجه‌ها آنها را برای چندین ساعت تحت خلاء می‌پزند. سپس از غلظت آن کم کرده و دوباره محصول را می‌پزند تا یک کنستانتره غنی بدست بیاید. در مقابل پوره گوجه‌فرنگی شامل گوجه فرنگی پخته شده‌است که ماندگاری‌اش بین رب گوجه‌فرنگی و گوجه فرنگی خرد شده قرار می‌گیرد.
دو نوع گوجه فرنگی محلی و گلخانه‌ای در بازار موجود است؛ که از هر دو نوع گوجه فرنگی محلی و گلخانه‌ای می‌توان استفاده کرد، که هر یک مزایا و کاستی‌هایی دارد.
گوجه فرنگی محلی رب کمتری می‌دهد اما باعث می‌شود رب کپک نزند و دیرتر خراب شود. گوجه فرنگی گلخانه‌ای گران‌تر است اما رب بیشتری از آن حاصل می‌شود. معمولاً به ازای هر ۱۰۰ کیلوگرم گوجه فرنگی گوشتی و آبدار بین ۱۰ تا ۱۵ کیلوگرم رب به دست می‌آید.
نتیجه:
گوجه فرنگی و رب گوجه فرنگی مواد با ارزشی در دنیای آشپزی هستند که به انواع غذاها عمق، طعم و ارزش غذایی می بخشند. چه به صورت تازه و چه به صورت غلیظ استفاده شوند، تطبیق پذیری و مزایای سلامتی آنها را به اجزای ضروری دستور العمل های بی شماری در سراسر جهان تبدیل می کند. بنابراین، دفعه بعد که یک غذای لذیذ درست می‌کنید، حتماً گوجه‌فرنگی یا رب گوجه‌فرنگی را برای آن طعم لذت‌بخش اضافه کنید.
برای اطلاعات بیشتر مراجعه کنید:/https://en.wikipedia.org/wiki/Tomato_paste/
از محصولات ما بازدید کنید:https://geranaz.com/fa/%d9%88%d8%a8%d9%84%d8%a7%da%af/
